1: ګوره هسې کردګار دی رب زما...
2: که صورت د محمد ﷺ نه وی
پیدا...
3: دوباره دې راتله نشته په دنیا...
4: هوښیار مه ګڼه هوښیار د دې دنیا...
5: هېڅ ثابته نه کړه چا د دې دنیا وفا...
6: ښه ده ښه ده دا دنيا...
7: هغو بیا موند سعادت په دا دنیا...
8: راشه مه کوه له چا سره جفا...
9: که څوک یار په جهان غواړي یار دی دا...
10: چې له تا سره په سر کاندي سودا...
11: که مین یې په خپل یار باندې رښتیا...
12: عاشقي مې یې په زړه وکړ ګذر بیا...
13: ته چې ما ته وايې چې په څه کوې ژړا...
14: چې يې نقش په زړه خیال شي د آشنا...
15: دل و دین مې په هغه ترک کړه فدا...
16: ډېره شوه د یار پسې ژړا زما...
17: عالمان دي روښنايي د دې دنیا...
18: چې واده یې کا په ډول او په سرنا...
19: دا دنیا ده بې وفا...
20: په ښادۍ ښاد شوی نه یم د هېچا...
21: که خپل زړه غواړې له چا...
22: که ماښام تر ستوني ښکته کړې حلوا...
23: سل ځله که وخوري ناصحان ځیګر زما...
24: هسې یاد یې همېشه مدام زما...
25: چې هر چا لیدلی نه وي یار زما...
26: سر زما سامان زما ځار شه تر جانان زما...
27: پادشاهي لري هر یو غلام د ستا...
28: هر چې وویني په سترګو روی د ستا...
29: خوی که په دا شان وي دل آزار ستا...
30: ستا په څېر نه دي خوبان ليدلي ما...
31: چې امېد په عمارت د دې دنیا کا...
32: هر چې ستا کوڅه ماوا کا...
33: هسې نه چې زما یار واړه جفا کا...
34: هغه ژوی چې مین وي څه به خوب کا...
35: چې په سترګو کې یې خار وي څه به خوب کا...
36: هغه ژوی چې بې خدایه محبت کا...
37: اورنګزېب چې آرایش د تخت و تاج کا...
38: ورځ چې بده شي عاقل او دانا څه کا...
39: د بې دردو همدمي به دې بې درد کا...
40: که په ګنج د شاهۍ فخر شهریار کا...
41: که سړی د خپلې پوهې تقصیر نه کا...
42: چې امېد په عمارت د دې جهان کا...
43: عاشقان د ناصحانو وینا نه کا...
44: زړه مې بې خپله نګاره آرام نه کا...
45: زما اوښکې چې دا هسې شست و شو کا...
46: څو یو ځله یې تاراج په جفا نه کا...
47: هسې مست یم ستا د شونډو په شراب...
48: لاس مې وتړي د زلفو په طناب...
49: هر مطرب چې غوږی تاو کا د رباب...
50: ورقونه لټوم د هر مکتوب...
51: چې نظر کړم په قسمت او په نصيب...
52: زه په سل رنګه راغب...
53: زما واړه مراتب...
54: آفرين د عاشقانو په همت...
55: چې ویلی مې له تا دی دا حدیث...
56: د قیامت خواري راپېښه په ژوندون شوه الغياث...
57: یار یاري راسره نه که الغیاث...
58: چې برهم کا عاشقي د چا مزاج...
59: په طلب د مهرويانو سرګردان دی زما روح...
60: ستا وصال دی رابخښلی زما روح...
61: چې پیدا شو ستا چشمان دا هسې شوخ...
62: کله شو لا کله خریدار یم ستا د مخ...
63: ما سحر سبا لیدلی و د چا مخ...
64: پادشاهانو که قصرونه کړل آباد...
65: زه که لافې د وفا کړمه هر چند...
66: ګه قاصد یې د مقصود...
67: چې مې یار ولید په سیمه د اغیار ګډ...
68: هومره اوښکې مې بهېږي په رخسار...
69: چې دې زړه پورې تړلی استوار...
70: څو جفا قبوله نه کړې د اغیار...
71: څوک دې راکاندي قسم په کردګار...
72: که د عشق لاره اغزنه وي هر ګور...
73: دا څه مخ دی منور...
74: دغه یار دی دا اغیار...
75: هر چې نه وي خوار و زار...
76: هسې تله کاندي و ګور ته ياران زر زر...
77: چې په زور ورسره نه یې برابر...
78: پورته بدر راښکاره شه ښکته نمر...
79: تل به نه وي شګفته ګلزار د عمر...
80: زه تېر شوی یم تر سر...
81: په بزرګۍ د هغه پاک پروردګار...
82: پس له مرګه که څوک ارت غواړي خپل ګور...
83: په نظر د بې بصر...
84: خراب زړه مې د دلبرو هوا یووړ...
85: ستا دې خواب آلودو سترګو خواب را څخه یووړ...
86: لکه کاندي په کوترو نظر باز...
87: که بې ځايه زرکې نه وکښي آواز...
88: بد اختر به نېک اختر نه شي هرکز...
89: که څوک فخر کا په ننګ او په ناموس...
90: وېښته سپین سترګې تاریکې غاښ کنډاس...
91: تېر شه درست عمر زما په دا هوس...
92: ګوره څه بلند مقام دی د اخلاص...
93: هر ساعت چې څه ګذران دی بې مخلص...
94: که ته نه کړې په بل چا باندې غرض...
95: طمع مه کړه په دنیا کې د نشاط...
96: اومه کله دي پاخه وايي واعظ...
97: په تندي چې آتش بل کړ مدام شمع...
98: هر یو ګل داستا د باغ روشن تر دی تر چراغ...
99: اورنګ زیب او شاه جهان غوندې اشراف...
100: چې پایبند شه د لیلې په اشتیاق...
101: خدايه څه شول هغه ښکلي ښکلي خلک...
102: زړه مې تراشي د بڼو په تېره نوک...
103: په ښایست زما د یار نه دي خبر څوک...
104: چې مشغول نه وي د ترکو په جمال څوک...
105: چې علاج کولی نه شي د قسمت څوک...
106: ماتوي مې خوله په سوک...
107: چې په زړه مې تور لحد شي د خپل خاک...
108: زغره واغونده ملا وتړه په جنګ...
109: اېښى مې پر سر دى ستا د مخ د مينې ګل...
110: هېڅ مې نه کړه په دا عمر کې حاصل...
111: مه غوږ باسه د نا اهلو قیل و قال...
112: بېلتانه دې هسې خوار کړ زما دل...
113: چې له نازه پوشيده لري چشمان خپل...
114: ژوبل ژوبل د خوبانو په نګاه یم...
115: که مې څوک په فقیرۍ شمیري فقیر یم...
116: زه یو دم داستا له غمه بې غم نه یم...
117: زه دا هسې دېوانه او مجنون چا کړم...
118: زه له دې دنیا نه تلونی په شتاب یم...
119: په یوه غمزه د سترګو یې فنا شوم...
120: تر هغه حده په هورته بد سړی شوم...
121: د هجران له ډېره غمه ولې نه مرم...
122: که مې ونمانځي ساقي په یوه جام...
123: و محمود و ته نظر کوه مدام...
124: زه د یار په درد و غم کې شادمان یم...
125: په ښه خوی له بد خواهانو بې پروا یم...
126: که هزار ځله نږدې د زړه په یاد یم...
127: زه د یار په درد و غم کې غرقاب خوښ یم...
128: صبح و شام مې لاس نیولی دی دعا کړم...
129: دا ستا درد به په هزار درمان ور نه کړم...
130: دا یو څه رنګه ژوندون دی نه پوهېږم...
131: بیا دې نوي شراب څښلي دي پوهېږم...
132: په لېمه کې مې مدام...
133: څو به صبر په جفا د یار کوم...
134: چې له مرګه بې پروا یې په هر دم...
135: که په سر د هغه يار له لاسه سنګ خورم...
136: هسې تېز درومي دوران...
137: ډېر یاران و د ګل خان و جمال خان...
138: دنیادار د دنیا کار کا زه د دين...
139: چېرته د يار شونډې چېرته غم د دل و جان...
140: که پخوا تر آشناییه وی بېلتون...
141: که ترې ولوښته شاهان او سلطانان...
142: فراموش مې کړ دا ستا په مینه ځان...
143: څو به شمېرم زه غمونه د هجران...
144: ورکه عاشقي شه هم یې نوم هم یې نښان...
145: خان سلطان د دې جهان...
146: که نظر کا څوک په کار د دروېشانو...
147: اوښې نه لري حساب زما د سترګو...
148: هېڅوک مه شه ګرفتار د تورو زلفو...
149: که هر څو په صحرا سر شوم هم په کلیو...
150: تور ليمه مې د فراق په ژړا سپين شو...
151: تا چې رنګ د ميو ورکړ و لبانو...
152: چې کوټلی دی په تېغ ستا د چشمانو...
153: هر ساعت زما د غوږ په تاوولو...
154: د دلبرو په درګاه...
155: چې یې ولیده ستا حسن بې حسابه...
156: ته شها يې شکر لبه...
157: په هر زړه چې د یار مینه شي غالبه...
158: ورځ دې تېره په شومۍ کړه شپه له خوابه...
159: په ورځ ناست یې بې مطلبه...
160: تا چې په دا تورو سترګو وکاته و ماته...
161: که د عقل څه اثر لرې و سر ته...
162: چې نظر کړم د خوبانو و رخسار ته...
163: ما د دهر غم وهلی دی په لته...
164: ستا په مخ کې چې حساب د جمال نه شته...
165: مخ ته دې نمر وایم زلفې تار تار نشته...
166: تا خو زده زما د زړه له احتیاجه...
167: چې خبر شوم د ساقي د جام له راحه...
168: ولې تللی یې له ما مدام په څه...
169: ولې نه ګورې و ماته سم په څه...
170: که څه وایم له هجرانه وایم څه...
171: څه شو که خاموش یم ستا د عشق له آه سرده...
172: چې زما مینه په تا ده خطا نه ده...
173: له اغیار سره خندا څه په کار نه ده...
174: ګوره بیا به څوک ادا کا په زړه غونډه...
175: ستا په عشق کې هسې خلاص یم له شعوره...
176: زه عار نه لرم په عشق کې له پېغوره...
177: ما چې جور و جفا بیا مونده له یاره...
178: نه رسېږي ستا و حسن وته حوره...
179: چې په وقت د ځنکدن وکاږې ږیره...
180: وقت د نو بهار دي زه جدا له خپله ياره...
181: خود به وران شې د دنيا بازاره تاړه...
182: کله په نمر سوزې کله رېږدې په ساړه...
183: چې غرقاب شي تور مژګان په غم د زړه...
184: ساقي پورته شه د میو جام تیار کړه...
185: باړه وتړه هاله کښت و زراعت کړه...
186: چې مې مینه خدای په تا باندې پیدا کړه...
187: نه یم خوښ د سرو ګلونو په سایا زه...
188: اې زما د زړه آرامه راشه راشه...
189: بیا مې زړه د تورو زلفو مسخر شه...
190: په دوران مې هسې رنګ دلبر پیدا شه...
191: هېڅ مې نه زده نه پوهېږم دا څه پېر شه...
192: چې نصیب یې سینه چاکه زړه افګار شه...
193: که په عقل پسي لاړم په کار نه شه...
194: چې له سترګو مې خوناب د زړه عیان شه...
195: په دنیا کې له دنیا ګوښه کنار شه...
196: پاڅه یو ځله سېراب د عشق په جام شه...
197: د دنيا د سود د پاره غمګين مه شه...
198: په امېد د آینده وو زړه ور مه شه...
199: ته ناحق له ما کینه کړې کینه ناکه...
200: ګېډه وتړه په پړي سره کلکه...
201: چې خېمه یې د سېلاب په مخ شوه لکه...
202: که په هجر کې څوک ما پوښتي له حاله...
203: څو تر مینځه ورانه نه کړې د تن پوله...
204: خبر نه یم چې یې راوستم له کومه...
205: اعتماد به په دنیا کوې تر کومه!...
206: ډېر عمر مې تېر شو بېهوده په زمانه...
207: که ستا خپله سیه رويي نه وي دښمنه...
208: که له مخه یوه خوا کا حجابونه...
209: را كوي د بېدردیه پېغورونه...
210: په خاطر مې غلبه شوه ستا غمونه...
211: ژوندي کاندي د دنیا کار و بارونه...
212: درېغه ولیدی یو ځل هغه مخونه...
213: ما وې زه به نه کړم په خوبانو باندې مينه...
214: یادوې په خوله مکه او مدینه...
215: بیا دې مخ دی جاروتلی څه بلا شوه...
216: چې په نور څه پورې زړه تړې بې خدایه...
217: په حالت د عاشقانو نظر بویه...
218: که څوک لاس له سوده وکاږي زیان نه شته...
219: هسې زه یم یاره ستا په غم تازه...
220: ستا په عشق کې دروغجن يم سر ترسره...
221: زړه مې ورکړ و خودرای...
222: دا چې مست په میو راغی یار د چا دی...
223: غواصان که ګوهر غواړي ګوهر دا دی...
224: هسې رنګ نعمت راکړی خدای و ما دی...
225: یو یو داغ په ټټر اېښي د هر چا دی...
226: د ساقي په لاس کښې جام د مۍ ناب دی...
227: هغه زړه چې ستا د عشق په اور کباب دی...
228: چتر سنګ و تر آهنه یې زړه سخت دی...
229: که یې مهر و محبت که یې عناد دی...
230: ستا له لاسه په ما جور دی که داد دی...
231: په خاطر باندې مې ستا د مخ غبار دی...
232: کمیني یو نادر کار دی...
233: دنیا دار که مستغني په سیم و زر دی...
234: زلفې دې له ډېرې درازیه پای تر سر دي...
235: دواړه سترګې مې کږې داستا په لور دي...
236: ستا له غمه مې په سر کې هسې شور دی...
237: که دلدار په دلدارۍ زما قدم ږدي...
238: د دنیا کارونه واړه غولول دي...
239: چې د څنکه مې دلبر په لاس کې جام دی...
240: سپین رخسار و مشکین خال وبله صنم دي...
241: غم دې هسې غلبه شه په ما باندې...
242: ما داستا لمن ته اچولی دا خپل ځان دی...
243: زړه مې ستا په فکر ذکر ګلستان دی...
244: په نامه دهغه خدای مې دا بیان دی...
245: ستا د عشق حرفونه تور نه دي رنګین دي...
246: مخ د یار شمس و قمر درې واړه یو دي...
247: په دنیا کې که څه کار دی خو د دین دی...
248: چې دا هسې لاس په لاس دنیا پرېښودي...
249: دا ژوندي چې معلومېږي واړه مړه دي...
250: زه بلبل ستا د وصال یم بوستان څه دی...
251: د عاشق نظر په خورد و په خواب نه دی...
252: هغه یار چې بې وفا دی څه یار نه دی...
253: هر نګار چې بې وفا دی نګار نه دی...
254: د عشق زخم څه د زخم په شان نه دی...
255: عاشقان دې په اور سوي دي که نه دي...
256: خښ مې ستا د بڼو غشي په سینه دي...
257: که مطلب و مدعي د سړي خدای دی...
258: په ظاهر صورت چې ستا د در ګدای دی...
259: که د خلقو و نظر ته آدمی دی...
260: عاشقۍ راباندې سوري کړې مرۍ...
261: چا چې کړې و دنیا وته اسرې دي...
262: ستا له غمه مې په مخ باندې ولې دي...
263: ته په هره ګړۍ غم د سیم و زر خورې...
264: که له تا یې شرم نه کېدی مهرۍ...
265: ستا د تورو سترګو په یاداشت مې اوښې اوري...
266: غم خواري دا هسې چېرې وي غم خورې...
267: په هر ځای چې ستا ثنا شي ښېوه ګرې...
268: تر ابدې ورځې پورې به جفا کړې...
269: په پيرۍ کې چې هوس د مۍ ناب کړې...
270: که نظر په ماتو ګوډو د روزګار کړې...
271: چې مدام د بل و عیب و ته نظر کړې...
272: خدایه مه کړې نا امېد هغه وګړی...
273: د آشنا له لاسه ناست یم په زړه ستړی...
274: ما په تا پسې دا سپینې جامې رنګ کړې...
275: خدایه زړه د رقیب نرم په احسان کړې...
276: تا چې مخ د پري سترګې د آهو کړې...
277: که د عشق شکرې تېرې تر ګلو کړې...
278: ولې ولې و عاشق ته نظر نه کړې...
279: و خوبانو وته ولې نظر نه کړې...
280: نمر سپوږمۍ که ستا له حسنه نه شرمېږي...
281: صبحدم چې هغه یار راباندې راشي...
282: تبسم مې د وګړي په روزګار شي...
283: کر د ګلو کړه چې سیمه د ګلزار شي...
284: هر وګړی چې منصور غوندې په دار شي...
285: چې شهید د تورو سترګو په خنجر شي...
286: که دې غم د درست جهان تر زړه چاپېر شي...
287: که د سرو زرو سړی وي خو چې مړ شي...
288: له دې کټه له پوزي خو به ولاړ شې...
289: هر چې ستا په زنخدان کې یې منزل شي...
290: که د زړه په وينو رنګ د چا ګوګل شي...
291: که سل ځله هم کنار و هم بغل شي...
292: هغه دم چې زړه مال شي...
293: هغه زړه چې خدای روښان کا جام د جم شي...
294: د عاشق بې خپله یاره قرار نه شي...
295: آشنايي توره بلا ده آشنا مه شې...
296: چې مجنون غوندې یو موټی استخوان شي...
297: د سکوت په تېغ چې ژبه بریده شي...
298: چې سړی له بله بد وايي بدګوی شي...
299: وقت د عیش و طرب تېر شه خزان راغی...
300: چې وصال د خپل جانان مې دی موندلی...
301: ته چې خپله بې عقلي هوښیاري بولې...
302: ما چې سترګې و ګلرخ ته واړولې...
303: بدلوې په دنیا دین و اېمان ولې...
304: چا چې نمري وي خپلو وینو وللي...
305: په نور څه پسې بې خدایه ژاړې ولې...
306: هسې ډوب یم ستا د غم په دریاب تللی...
307: خدای دې وژغوره له هرې پرېشانۍ...
308: زه داستا له غمه ژاړم واړه وینې...
309: هر چې کښت یې په باران و په سېلاب وي...
310: تل دې ستا د خواب آلودو سترګو خواب وي...
311: د هغو به ځبله مهر و محبت وي...
312: د هغې بنا چې نوم محنت آباد وي...
313: په دنیا کې که هر څه وبله پیوند وي...
314: که د درستې دنیا غم مې په سر بار وي...
315: له هغو سره به څه فکر د يار وي...
316: که دا ستا د خاطر مينه په اغيار وي...
317: کاشکي زه خاورې ایرې داستا د در وی...
318: ډېرې خولې زما په یاد شکر خورې شوې...
319: د وصال په هوا والوتی مرغه شي...
320: چې په مخ باندې د اوښو یو رقم وي...
321: هسې بې له یاره زه یم په جهان کې...
322: زړه مې بایلو ستا په مینه محبت کې...
323: مدام ناست یم وچ ګوګل سترګې په نم کې...
324: مغرور مه اوسه د عشق په کارو بار کې...
325: هسې خوښ یم ستا د در په خاکسارۍ کې...
326: زړه مې ډوب ډوب کېږي ستا د غم په غلبلو کې...
328: ستا د مینې ګوهر نشته په هر آب کې...
329: ښایسته مخ وي تور کودی شي په پيرۍ کې...
330: ته چې ما ته وایې چې په چا باندې شیدا یې...
331: یو زما په ورمېږه ماتول شېر یې...
332: په یوه ذره به وږی یا به موړ یې...
333: په ځوانۍ کې بد دماغه بدګمان یې...
334: ورک شه ورک شه بدکردار و بد سړى...
335: که له ډېره غمه دم د چا ختی...
336: چې پخته شه آشنایي...
337: هغه یار چې ښایسته دی تر آفتابه...
338: ستا جفا د حد په هورته ده صنمه...
